Teraźniejszość panująca w obecności ma charakter czasowy. Jej istota nigdy nie daje się uchwycić przez tradycyjne pojęcie czasu. W byciu, które zjawiło się jako obecność pozostaje nadal niemyślona panująca tam nieskrytość, w taki sam sposób, jak panująca w nim istota teraźniejszości i czasu. (…) Ale na ile ujmujemy byt w jego bycie, jak dalece przedstawiamy przedmioty w ich przedmiotowości – o tym nie myślimy. Długo już tak jest. Mimo to jednak jeszcze nie myślimy właściwie, dopóki pozostanie nie myślane to, na czym polega bycie bytu, gdy zjawia się ono jako obecność. Istotowy rodowód bycia bytu nie jest myślany. To co właściwie jest do-myślenia utrzymuje się w oddaleniu. Nie jest ono dla nas jeszcze godne myślenia, nie dotarło jeszcze właściwie do swego żywiołu. Jeszcze nie myślimy właściwie”
Martin Heidegger
ps. pozdro dla ARS :)
